Ramen en rotzooi

Het was koud, vreemd en een beetje alsof mijn huis werd overgenomen door vreemden..
Toch zitten ze erin en  was de rotzooi immens. Nieuw dubbelglas in de slaapkamers. In elke kamer moest het raam een meter vrij gemaakt worden.. Afijn dat op zich was al een drama natuurlijk, want sinds Bas terug is in huis staat werkelijk overal van alles wat nog een plekje moest krijgen. Dus heb ik afgelopen dagen en zelfs gisterochtend nog geschoven, geruimd, weggehaald en verplaatst. Normaal zet je het even weg in een andere kamer maar dat kon dus dit keer niet aangezien alle kamers een nieuw raam kregen.
Toen ze klaar waren met boren, snijden, hakken, schroeven en schaven was het werkelijk alsof er iets ontploft was. Nog niet te spreken van de vieze geur van kit als je in bed ligt.. jakkie.
Dus zo goed en zo kwaad als het ging weer aan het werk getogen om alle deeltjes stopverf en houtsnippers op te ruimen. Afijn, ben nog steeds bezig :-) ( Let wel, ik kan niet tillen, dus schuif zo ongeveer alles)
Scheelt ook dat je kan gaan zitten met de stofzuigermond voor je uit gestoken.. hahahahah
Op zich nette mannen hoor, kleedje eronder, kleedje in de gang en bezem paraat, echter tussen de spullen opruimen doen ze niet..
Was een nette gastvrouw, dus voor koffie tussendoor gezorgd en ze een koekje aangeboden. Waarbij je meteen even hoort dat dit niet overal zo verzorgt was.
Er waren zelfs buren die het raam niet eens vrij hadden gemaakt. Tut, tut.. afijn het verhaal dat alleen vrouwen roddelen laat ik vanaf nu aan me voorbij gaan.

Vandaag is de ketel weer gedaan. Het huis is dus weer mijn huis.
Al die vreemden zijn nu bij de buurvrouw bezig.
Ondanks de herrie voel ik me weer veilig en warm in het hutje..
Nu even rust en benen ontspannen, straks weer aan het werk op het thuiswerk plekje.
Eerst een bakkie leut..Een nieuwe dag is van start gegaan.. laten we dan ook maar meteen wat nieuwe stapjes gaan zetten op het netwerk..

Fijne dag gewenst

Marion

nieuwe stappen..

Allereerst was donderdag mijn mam jarig. Zij is 72 geworden. Morgen, zondag, gaan we het vieren. Even er lekker uit.
Verder heb ik vrijdag een collega op bezoek gehad, deze heeft mij online gebracht met het werk. Vanaf maandag ga ik de planning thuis doen en zo op termijn wat werkzaamheden uitbreiden om mij weer eens wat meer nuttig te maken. Al is het thuis, het voelt toch weer even alsof je stappen maakt.
Gezellig bijgekletst en samen even wat gegeten.
Zaterdag, vandaag, was een dag om even bij te komen, gisteren toch even iets te veel gedaan.
Erg stijf in ieder geval.
Morgen ben ik dus lekker weg om samen met de familie het feestje te vieren van mijn mam.
Al met al was het best een drukke week. Woensdag was ik in het ziekenhuis voor mijn derde infuus en wederom ging er iets mis..
Ik heb er nog geen één meegemaakt dat het goed ging.. Jinkst.. ?
Nu was er natrium in mijn arm zelf gelopen tijdens het naspoelen.. Dik joh.. maar goed dat was 's avonds weer weg..
Andere keer was het medicijn opgelost in te veel vloeistof waardoor ik anderhalf uur extra kwijt was en de eerste keer was iets met het inbrengen van de naald... hierdoor twee weken blauwe plekken gehad.. Maar goed.
Maandag mag ik uitslapen. Dinsdag krijg ik om 08:00 uur de mannen voor nieuwe ramen over de vloer en woensdag komt de C.V. man.
Al met al.. weer een drukke week en koude.. Dinsdag gaat mijn dikste trui aan in ieder geval.. brrrr..
Zo en nu weer lekker op de bank met dekentje en even lekker voor de tv.

Fijne zondag gewenst ..

Marion

Dromen

Soms droom ik weg in de loop van de dag. Soms is dat een mooi land en soms gewoon mooie gedachten.
Als het een land betreft en ik ga boodschapjes doen, neem ik dingen mee die refereren aan een mooi land. Zoals van de week, kocht ik Frans brood. Franse jam. Zo probeer ik om delen van mijn dromen uit te laten komen op kleine manieren.
Dromen is fijn.
Bij de dromen met mooie gedachten ga ik ook op pad, al is dat misschien niet ver weg en om de flat heen, echter elk dingetje wat ik kan vinden om die droom ook maar iets dichterbij te brengen zal ik doen of uitvinden.
Al die kleine dingen houden me op de been. Net als al die mooie nieuwe knopjes die overal verschijnen. Het nieuwe leven staat voor de deur.
Ook voor mij zal het naar ik hoop niet lang meer duren. Ik blijf dromen..

heerlijk land van mijn dromen
ergens hier ver vandaan
waar ik zo graag wil komen
daar waar geen leed kan bestaan

droomland droomland
oh ik ver- lang zo naar droomland
daar is steeds vree
dus ga met mij mee
samen naar 't heerlijke droom- land 
(  paul de leeuw) 

Marion

bijna

Heel langzaam komt het dichterbij
zachtjes zichtbaar
bijna ongemerkt
als je goed kijkt word je blij
de knopjes groeien
ze zijn al daar
Ondanks de koude
is iedereen bijna klaar
om de lente te omarmen


Fijne zondag

Marion

Soms

Zoon 1 zit met een vader met whiplash, zoon 2 is naar België voor zijn werk.
Tja daar gaat het vangnet.. Wat te doen als je knieën niet meewerken? Hoe krijg ik dan de boodschappen in huis. Wie helpt me even het bed op te maken?  Soms ...
Aan de andere kant zijn er gelukkig ook die goede momenten. Dan kan ik zelf die boodschappen doen, en soms kan ik zelf in ieder geval gedeeltelijk het bed opmaken.. En zo wisselen die momenten evenzo het weer. Ik was zo blij, sneeuw weg en zoals vandaag zo een mooie dag met een heerlijk zonnetje, waar ik heerlijk van heb genoten. Ja vandaag was zo een dag dat ik zelf op pad kon en ook gegaan ben.
Morgen ligt er weer sneeuw.. zucht.. dat betekent niet naar buiten.. Gelukkig heb ik alles in huis. Maar toch.. Nu zit ik weer met stijve knieën achter de pc te peinzen.. Hoe raar kan het lopen.. Zelfs vier keer op een dag.. Soms..
Inmiddels kan ik veel dingen naast me neer leggen en evenzo veel dingen houden me bezig. Hoe lang nog, gaat het ooit weer werken zoals het hoort ?
Ben ik nog wel ik ... soms..
Soms gaat mijn hoofdje aan de haal.. Tja soms..
Geniet van de nieuwe morgen.. want soms zijn die veel beter dan gisteren..

Marion

Niets zo wisselend als het weer

Net als het weer ( soms zon en soms sneeuw)  is het vechten om te staan of staan en vechten. Zo loop ik even heerlijk in huis te hannesen en zo strompel ik weer als oude oma door de tent. Er is geen enkele regelmaat in te vinden.
Het gekke is dat ik in ieder geval mijn handen redelijkerwijs en voorzichtig kan gebruiken voor de kleine dingen. Voornamelijk de knieën zijn een issue en die heb ik toch echt nodig.
Ik mis ontspanning.. Soms raak je zo gefocust op dingen dat je niet meer lekker "gewoon" kan zitten of liggen. Je krijgt dan vreemde gedachtes als ; Had ik dat pijntje gisteren ook, ik dacht dat de pijn wat hoger zat, Goh kon ik dat gisteren ook , enzovoort..

Laatst zei iemand dat ik nu toch onderhand wel uitgerust zou moeten zijn, echter dat is niet het geval.
Kennelijk iemand die niet langere tijd achter elkaar met pijn heeft geleefd. Je gunt het niemand, maar heel af en toe komt dat duiveltje naar boven en zou ik dat soort mensen 10 minuten van mijn leven willen laten voelen. Niet eerlijk, ik weet het, echter is het frustrerend en kun je niet uitleggen wat het dan wel is.
En dus gaan we er weer voor.
Morgen is een nieuwe dag met bouwvakkers, herrie en wellicht heb ik mazzel en komen ze morgen mijn ramen vervangen. Wie zal het zeggen ?
Elke dag een nieuwe kans, een nieuw begin, een nieuwe start.

Marion

2 de kuur

Vandaag weer een infuusje gehad. :-) Klinkt grappig.
Lichamelijk is het even wisselend door de afbouw van de een en de opbouw van de ander.
Beetje hoofdpijn aan overgehouden maar weet je, dat gaat ook wel weer over.
Het hulp en vangnet werkt prima en iedereen blijft zich inzetten om mijn leven iets dragelijker en rustiger te maken. ZO blij mee..

Ondertussen zijn er veel vreemde mannen bezig de flats in de buurt weer te schilderen, schoonspuiten van galerijen en vervangen van enkel glas naar dubbel glas en meer klusjes.. ( veel herrie)

Ik schrijf even niet zo veel.
Ten eerste zit ik veel thuis en om elke dag te vertellen wat ik de hele dag doe is een beetje saai..
Ten tweede probeer ik veel te lezen en niet alleen boeken, ik probeer ook weer een beetje in de vaktermen te komen, en ook het reuma-onderwerp wordt veel gelezen omdat ik steeds meer wil weten over wat ik heb en waarom.

Genoeg te doen en nooit genoeg tijd echter het wordt elke dag weer een nieuwe dag en dus ook weer een nieuwe stap ergens naar toe.


Marion

Zondag

Helaas heb ik even last van dikke gewrichten. Dus ik kan mijn boek niet vast houden, niet lopen en dus ook geen echte luie zondag genieten. Het wordt een hang dag.
Dat wordt filmpjes kijken, waar ik ook erg van kan genieten.


Fijne zondag allemaal.

Marion