Op

De prednison is op. Klaar. nu afvallen en sporten hahahaha
Nee, helaas, dat zit er niet in. Lopen zit er ook niet in.
Het wordt steeds lastiger om bezig te blijven, al heb ik voor het thuiswerk wel een langer lijstje, ik vlieg er doorheen en zit dan weer uren niets te doen. Dat zitten hé.. Heb onderhand platte billen geloof ik. 
Maar goed ondanks alle kleine en grote pijntjes lukt het me nog steeds elke dag op te staan en te gaan.. Reden waarvoor, laat ik maar passeren.
Ik heb vreselijk veel zin in een kappertje. Terrasje, mensen kijken. Die muren hier laten me niet echt genieten..Krijg eerder de neiging te willen schilderen.. :-) Wat een dwaas geklets..
hahahaha..
Afijn , ben ik het even kwijt..
Zo is het ook.


Marion

Beetje

Een beetje bijgekomen, een beetje beter dan gisteren, een beetje meer gedaan dan ik eigenlijk kon, een beetje veel nagedacht..
Een mens doet veel meer dan dat beetje..
En veel beetjes maken iets kleins toch weer groot.
Ik voel me een beetje beter dan vorige week, maar lopen zit er nog niet in.
Ik merk wel iets verschil sinds mijn infuus.
De eerste dag heb ik altijd hoofdpijn, de tweede dag is de zwelling minder, de derde dag lijkt het bijna of ik normaal kan lopen, ( niet helemaal waar maar alles is beter dan het nu is ) , dag vier is het weer helemaal terug bij af..
Een beetje frustrerend dus..
Als het zo door gaat mag ik weer andere medicijnen.. zucht..
De bloedwaardes waren niet goed. Weer verhoogd bezinksel. De bloeddruk wil ook nog niet. Morgen weer bellen naar de huisarts. En dan tot slot mag ik nog een afspraak maken voor mijn handen, want die zien er verschrikkelijk uit.
Een beetje lange lijst van dingen die nog moeten en/of beter kunnen.
Toch voel ik me een beetje beter... :-)

Fijne zondag allemaal.

Marion

Tja

Het is al even geleden dat ik schreef. De teleurstelling is groot moet ik toegeven.
Erg verdrietig ook. Maar ja, weet je, die gevoelens mag ik hebben, is normaal, ....
Buiten dat gaat het redelijk.

Ben gisteren op verjaardag visite geweest bij pap die alweer 69 jaar is geworden en tja hij kijkt uit naar de 70.. Ook logisch.
Toch voel ik weer die teleurstelling. Eigen verwachtingspatroon is te hoog waarschijnlijk.. :-)
Mijn zwager vraagt me simpel als hij is waarom ik zo moeilijk loop.. Ach loop pas 5 maanden ziek thuis hoor..
Zus negeert me overigens zo goed als volledig. Kennelijk is er oorlog inde tent?! Geen idee, ik mocht haar toch al niet zo.. ( haal berustend mijn schouders op )
Feest voor 50 jarige bruiloft gaat niet door, na een ruzie van een week tussen pap en zus. Mijn verjaardag staat op losse schroeven door mijn benen. Wordt je eindelijk bijna Sara..
Tante heeft hersenbloeding gehad en kan niet zo veel meer. Oom is weer wat opgekrabbeld na een beroerte.. Afijn was leuk.. hahahahaha..
Toch heb ik genoten. Ik was er even uit en had aanspraak. Beter dan altijd thuis moeten zitten en alleen de tv en pc te hebben.. ( Iedereen schijnt gek te worden van al die meldingen van de spelletjes die ik speel op facebook, ik doe er niets anders overigens.) Belangrijke berichten zet ik zeker niet online.
Dat schrijf ik hier wel op. Waar bijna niemand me kan vinden. ( Lees familie )

Woensdag mag ik weer aan het infuus. Ik hoop zo dat het gewoon gaat werken.
Thuiswerken is leuk hoor, doe het graag en soms meer dan hoeft maar onder de mensen zijn en weer eens een lekker gesprek hebben is ook fijn.

Lieve groeten en tot schrijfs Marion

Toch wat te vroeg ..

Helaas heb ik wat te vroeg gejuicht. Misschien omdat ik het zo heel erg graag wil of omdat ik even de ogen gesloten had voor de waarheid.
Wie zal het zeggen?
De reumatoloog was in ieder geval niet erg tevreden. Het bezinksel was weer veel te hoog, de werking van de medicijnen viel hem erg tegen.
De ochtend stijfheid van 2 uur, is in ieder geval geen teken van herstel of verbetering.
Wel zijn de knieën misschien minder dik maar de handen en ellebogen beginnen nu ook weer lastig te doen.
Wat is er toch aan de hand?
Toch mag ik de prednison verder afbouwen en mag ik nu zware Ibuprofen van 800 mg gaan slikken.
Ook een maagbeschermer komt er bij.
Zucht...
De handen liggen ook nog open en het lijkt erop dat het overgaat in psoriasis.
Dat staat nog niet helemaal vast, want ik moet zeker terug naar de dermatoloog.
Al met al lijkt het erop dat ik eerder stilsta of een terugval heb dan dat ik vooruit ga.
Ik verbijt mezelf en moet moeite doen om niet helemaal vast te gaan zitten, zowel in spieren als in mijn hoofd.
Ik wil deze strijd niet verliezen.. NEE ...

Marion

En dan zomaar ..

Tja en dan zomaar van de ene dag op de andere ..Hé ik kan een beetje beter lopen.. Het voelt anders .
Knieën zijn minder dik. Al dans ik nog niet de polka of tango, echter is het een beter, minder pijnlijk, gebeuren om even naar de keuken te lopen.
In verhouding een groot verschil. In gevoel een reusachtige stap. Het begin van..
Laten we hopen dat de bloedwaardes, aanstaande woensdag, dat ook beamen.
Zal het dan toch ..komt het er nu eindelijk van... Zou het nu ...
Gedachtes tuimelen over elkaar heen.
Ik wil nog niet te hard juichen, maar wie weet zal mijn nieuwe jaar dan toch op korte termijn mogen beginnen..

Marion