zaterdag 19 januari 2013

Het zakt gestaag

Gelukkig is de bloeddruk gezakt naar 165/95.
Voel me ook een stuk beter nu.
Alleen door het afbouwen van de prednison komt nu de reuma weer om de hoek kijken. Vooral in de ochtend ben ik erg stijf.

Het voordeel van afhankelijk zijn is dat ik mijn kinderen veel zie. Daarnaast ontpoppen zich mensen om me heen die ook bijspringen waar ik het niet van had verwacht. Erg lief allemaal. Zo zie je maar weer, dat niets is wat het lijkt.
Ik ben erg dankbaar voor alle hulp. Al doet het ook wel eens pijn en maakt het me verdrietig.
Soms verlies je daardoor uit het oog wat je wel kan.

Afijn, ik ga zo door de sneeuw naar de supermarkt glijden. Moet nodig de boodschapjes aanvullen.
Gelukkig alleen kleine dingen. De grote dingen nemen de kinderen voor me mee. Toch is het lekker om zelf wat dingetjes te halen. Een klein doel om even de deur uit te zijn. Beetje beweging en even wat andere mensen om tegen aan te kijken.
Ik wens iedereen een fijn weekend.

Geniet..
En om met de dagelijkse gedachte te spreken :

                             Laat wat je niet kunt,
                   je niet verhinderen te doen wat je wel kunt.


Marion

3 opmerkingen:

  1. Ja meis, dat is zeker fijn, even er op uit om wat dingetjes zelf te doen.
    Ook fijn dat je bloeddruk aan het zakken is, minder fijn dat de reuma nu weer meer aanwezig is.
    Hopelijk gaat het nieuwe medicijn snel zijn werk doen.
    Fijne avond en hou het lekker warm.
    Knuffel terug, zag net je reactie binnen komen.

    BeantwoordenVerwijderen
  2. Weer genoeg gebeurd in de afgelopen 2 weken, lees ik, maar gelukkig ook positief nieuws en ik duim voor je!

    BeantwoordenVerwijderen
  3. Dank je wel Marjolijn en welkom thuis Helena

    BeantwoordenVerwijderen